Hatırlıyor musun yarın tam 2741 gün olacak, hani 17.Ağustos.1999 da o betonların altında ezilerek can verdiğimiz günden bu yana, yani hukuksal terimle açılan davaların zaman aşımına uğrayacağı gün olan 17.Şubat.2007 den tam 7,5 sene önce. Yani tam benim doğum günüm.
O günden beri seni izliyorum baba, ama senin yanlışlarını görünce bu gün sana mektup yazmaya karar verdim. Sakın bana küçüksün deme, burada çok daha çabuk olgunlaşıyor ve büyüyor insan.
Şu an 7+7 yaşındayım baba.
Tam 2677 gün önce açtığın davalarla, yaşadığın ülkede yani Türkiye de hukuk mücadelesi vermeye, sesini duyurmaya, suçluları cezalandırmaya çalışıyorsun. Az çok bir şeyler yaptığını sanıyorsun ama kendini yıpratmaktan başka hiçbir şey yapmıyorsun inan.
Düşünüyorum da sen biraz farklı ve safsın babacığım,
Çünkü, yaşadığın ülkede demokrasi ve hukuk olduğunu sanıyorsun,
Çünkü, yaşadığın ülkede siyasetin ticaret olarak yapıldığını anlamıyorsun,
Çünkü, yaşadığın ülkede hiçbir felakette bir şey değişmediğini görmüyorsun,
Çünkü, yaşadığın ülkede olan hukukunda özgürce yürütülebildiğini düşünüyorsun,
Çünkü, yaşadığın ülkede duyarlı insan sayısının nüfusa oranının %10 olduğunu bilmiyorsun,
Sen böyle düşündükçe ne yapabilirsin ki baba?
Unutma ki senin ülkende para ve rüşvet için her şeyi yapacak insanlar var,
Unutma ki senin ülkende partisini gelecek kaza göre seçenler var,
Unutma ki senin ülkende ailesinin altında kaldığı evleri sıvayıp kiraya verenler var,
Unutma ki senin ülkende kalemini patronunun şerefi (!) için kullanan gazeteciler var,
Şu anki mekânımızda zaten bizi kurtlar yiyor babacığım,
Bedenimizi topraktakiler, ruhumuzu aranızdakiler,
Yapma baba 7 'n bitirdin bizi, hepimizi.
Senin devletin her zaman haklı, bunu aklından çıkarma ve ona uy.
Uymazsan burada bizlere de karşı gelmiş olursun.
Çünkü bizlerde burada onlar gibi yeni depremler için tüm önlemleri alıyoruz.
Yani cennette yer ayırdık yeni geleceklere, ama yalnızca hak edenlere.
Doğum günüm kutlu olsun, ama yalnızca zaman aşımı hediyesini bana verenlere.
