karanlıkta bir noktaya odaklandığında iyice hissizleşirsin ya. bilmiyorum ufak çaplı bir ruh felci mi, yoksa çoğu ümidi yitirdiğimden mi; artık eskisi gibi değiliz be gardaşım. eğer bir ülkenin gençleri dünyayı değiştirmek için ihtiras taşımıyorsa bu iş bitmiştir. ben bittim yani. okeye dönüyorsan bir işaret ver.
iki gün evvel bir hastanenin yoğun bakım ünitesindeydim. ağlamamak için, eskiden yaptığım gibi kendimi hükümdar gibi hissetmeye çalıştım. sonra birisi öldü, başka odalarda ağıtlar yükseldi. ben sustum, tırnak diplerimi yoldum yine, başka yerde et ve tırnak ayrıldı, alnından öptüm acıyı, dışarı çıktım.
ertesi gün kursa devam ettim. diksiyon kursuna gidiyorum ben, seninle bi ilgisi yok da herkese söylüyorum bunu. devam ettim yani. yine winston klasik aldım, yine yolda yürüdüm, kontağını besmeleyle açan akpli bir taksiciden kazık yedim ülkenin 15 yıl sonra daha ahlaklı olacağı mavrasını dinleye dinleye. sustum ben lan. asalet elbisem asılı kalmış üzerimde. meğerse hala hükümdarmışım.
ee yani diyebilirsin. yanisi şu canım kardeşim. eğer her şey üzerine geliyorsa sen ters yoldasındır diyen adamı bulursam dövmek istiyorum. yardımın gerekebilir.
bir de şu var, bazı insanlar iyi olduğunu kanıtlamak için yaşarlar. bazıları sadece iyidirler. bazıları ise en iyisi. deniz yıldızlarını okyanusa atan adamın hikayesini bilmeyen yoktur. bazen iyi adamlar sadece yaparlar. kendileri, toplum, tanrı için değil, yapmayı en iyi becerdikleri şey faydalı olmaktır. işte sırf bunun için yaparlar. bu, sisteme göre ters yöndür gardaşım militan diye fişleniriz. üzerimize gelirler, üzerler bizi. ortak noktamız burası ve bulmuşken konuyu bağladım yoksa entry bitmeyecek..
kompozisyon ödevine bağlamışken hasb-i halimi, sırf nasılsın dedin diye gecenin bir vakti içlenmişken, en derin kaynağımı sana adıyorum:
bir militan için başarısızlık, başarılı eylemlerin provasıdır.
