şehirlerarası bir yolda, hava kararmaya yakın ve yağmur da yağıyor ise tadına doyulmayan, bir kendini dinleme halidir.
süzülen her damla ile düşünceler oradan oraya zıplar, dikkatinizi dağıtacak sizi düşüncelerinizden koparacak ne telefon, ne insan sesi vardır. dalar gidersiniz iç dünyanıza ve kendinizle başbaşa kalmanın tadını çıkarırsınız. ta ki, muavinin sıcak soğuk ne içersiniz sorusuna kadar..
tabii bunları yapabilmeniz,bedeninin yarısını üzerinize dayayarak oturan şişman ve düşüncesiz bir zorunlu koltuk arkadaşınız yok ise olasıdır.
