şöyle komik bir diyoloğada ortam yaratabilir. durum şu beş erkek gezen bir apaçi grubu ve çiçek satan çocuk:
-abi gül al sevgiline,(içlerindeki en kilolu çocuğa doğru yapılan bir hamleyle)
-ah be hacıt keşke sevgilim olsa da ona gül alsam. sadece gül almakla da kalmam ki ben ona daha neler alırım bir bilsen. ama yok işte naparsın. bu dünyada herkes yalnız biliyon mu. düşün bu kadar yalnızın içinde biz nasıl yalnız kalabiliyoruz hala aklım ermiyor gibisinden saçmalamaya devam etmesiyle birlikte çiçekçi çocuğun tabanları yağlaması ve apaçi grubunun diğer dört üyesinin çocuğa garip bakışlar atıp iki adım öteden yürümesi aynı ana gelince çocuğun uzaysal yalnızlığına bir kaç kara deliğin daha eklenmiş olduğunu düşünüp üzüldüm be. ama yine de çiçekçisavar olarak farkettirmeden gerçekleştirdiği gösteri gayet zekalı olduğunu gösterdi. (bkz: farkında olmadan insanları çevrenizden uzaklaştırmak.)
