genelde ergenlik çağlarında olurlar. "ağğbi, abicim, hocam, hacım, baba" gibi hitap şekilleri kullanırlar. böylece "asabi" ve "sert" bir görüntü çizmeye çalışırlar, ancak ellerine yüzlerine bulaştırılar. bizim de bu manzara karşısında midemiz bulanır.
