inançsız ve saygısız bir bayanım.
erkeklere olan saygım sıfır, tanrıya olan inancım yok.
inançlı insanlara imrenirim.
duygularımı yitirmişim acıyamıyorum aynadakinden başka kimseye.
aşık olamıyor, sevemiyorum.
düşüncelere önem verdiğim için kimseye ilk görüşte ısınamıyorum.
ölüm eskiden genç olur diyordum, şimdi yarın olabilir gözüyle bakıyorum.
her şeyi yaşadım, her boku tattım
ve artık yoruldum.
ve anladım ki bu hale gelmemde ki tek neden o insan.
temeli yalan olan bir dünya yarattım kendime onuda inandırdım benide,
sonra gidince yıkıntılardan yeni bir hayat yaptım ama yaşıyamıyorum lan
metroya bindiğimde eskisi gibi kitap okuyamıyorum mesela
eskisinden daha çok içip sarhoş olamıyorum
çözümü en iyiler bile erteliyor, devrediyor bir arkadakine
itiraf ediyorum sözlük
çok kişi sevmez beni, ailem pek aramaz sormaz,
bir dostum var, benimle geleceğine inandığım
birde hayatıma koyan adam.
işte bu yüzden ölüm yarın olabilir.
