kitabı okumadım yaşadım resmen. kitaptan aklımda kalan tek şey ubor metenga idi. çünkü gerisi bendim. acaba ben de mi yalnızlığıma mektup yazdım... bir sigara yaktım. düşüncelere daldım. evet "yalnızlıktan kaçtıkça yalnızlığım artıyordu." benzinlik, istasyon, gece, yalnızlık, sessizlik ve köpeklerin ayak sesleri... oğuz atay'ı bekledim. "ben buradayım sevgili okuyucu, sen neredesin" demişti hani... ben buradayım da sen neredesin, buralar nereler. sen buradaysan ben neredeyim...
