here we go!
1,2,3,4,5...
devamında gelen ses, komadaki bir hastanın, kalp atışları durduğunda, monitöründen gelen sese benzer...
akabinde ise piyano tuşlarından gelen o... o bi çeşit ölüm rapsodisi gibi ses...
"bazen hiç başlamaması bi gün bitmesinden iyidir...
senden hiç vazgeçmediler mi ?
seni hiç terketmediler mi" dediği an sen de kendinden vazgeçersin ve sen bile kendini terkedersin...
94, 95, 96...
say say doymazsın yukardakinin sana sayıyla mı verdiğini düşündüğün şeyleri...sana kıyak geçip fazladan verdiğini anlarsın...
"teşekkürler tanrım, beni seviyorsun biliyorum, daha da güçlü olayım diye yapıyorsun bunları..."
ama yine de "keşke hayat bu kadar etobur olmasaydı"...
