sanıyorum süper baba'dan sonra düzenli seyrettiğim ilk yerli dizi.
fakat üçüncü sezon ile birlikte artık sıkılmaya başladığımı anladım. bence dizinin rotasını giderek behzat'tan ibaret bir hale getirmekle diğer yerli dizilerle aynı düzeye indirme yolunda yürünüyor. oysa ankara, cinayet büro elemanları, ara ara şarapçılar, travestiler falan gayet iyiydi. şimdiyse bir türlü behzat dengesini kıramayan bir çeteciler ordusu ve behzat'ın delilik ve karizması dışında pek bir şey kalmamış görünüyor.
bize bu diziyi gerçekçi diye gazlamışlardı. sevenleri alınmasın da nerede kaldı gerçekçilik, küfür edilmesinde mi? behzat tek başına villa temizliyor falan, bunlar acayip işler. hayır dahası dissosiyatif kimlik bozukluğu çok nadir bir hastalıktır. yani çift kişilik ya da çok kişilik geliştirmeye varan durumlar hakikaten çok ender görünür, erkeklerde daha ender. geçen sezonki seri katil narkotikçiden başlayarak bu dizide hastalığın boku çıkarıldı. üstelik behzat'taki tür, kendisinden 4 tane daha yaratmak bambaşka bir evren. bakırköy ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde (doğu avrup'da dahil bölgedeki en büyük hastanedir) aynı anda iki tane bu tür hasta bulamazsınız, ama bu dizide maşallah. bence epey sıyrıldık gerçekçilikten falan da ne zaman sıradanlaşır diye izlemeye devam edeceğim. sözkonusu bozukluk ile ilgili isterseniz bakabileceğiniz rahat okunur yazı: http://laneth.us/
eksilemekten çekinmeyin, ben de üzgünüm, sağlıcakla.
