Hiç kimse birbirinin acısını, mutluluğunu anlamıyor ya da paylaşmıyor. Mutlulukta bir araya getirmiyor, acı da bu ülkeyi. Her şey sıradanlaşmış, günlük bir hal almış buralarda. Günü kurtaran galip sayıyor kendini. Geleceği düşünmek, beraber yaşanabilir bir ülke kurmak sadece dedelerimize, atalarımıza, Nene Hatun'a, Şerife Bacı'ya has bir duyguymuş.
