hiç olacağını bile bile; insana ve insanlığa kötülük yapmamak, barış sevgi kardeşlik gibi fikirlere gerekirse kendini feda etmek, çoluğuna çocuğuna din değil, ırk değil sadece ve sadece merhamet öğretmek; halbuki bir hiç olacağı halde buna inanmadan "lan öteki tarafı var bu işin" deyip yapacağını yapmaktan çekinmekten bu arada da herkesi yaftalamaktan hedef göstermekten daha iyi değil mi? said nursi müdür?
