ispanyol sinemasının iyi örneklerinden bir tanesi. izleyenler bilir atmosfer ve olayı anlatma örgüsü bakımından El laberinto del fauno filmine benziyor. Filmin içinde bolca kasvetli ortam yaratılmaya çalışılmış.. Başarılı da olmuşlar bana göre. O ortamın içinde ışık gibi parlayan Belén Rueda gözlerden kaçmıyor. iyi bir oyunculuk örneği göstermiş.
Korku, gerilim ve psikolojik tarzda filmler genellikle bu film gibi kadınların veya annelerin üzerine oynar. Öyledir ki her zaman kadınlar erkeklerden daha fazla umursayıp daha da fazla olayların peşinden giderler. Hele bu kişi anneyse korku onun için henüz dağarcığına bile yerleşmemiştir. Film bunu başarıp üstüne üstlük o olayları yaşayan kişinin psikolojisini çok iyi yansıtmış. Psikolojik yönü kesinlikle daha ağır basıyor, filmden içinde ki birçok şeyden bunu anlayabiliriz. Fakat sadık kalmak için film içerisinde irili ufaklı tempolarla bizleri heyecanlandırıyor. Anlatım tarzına da dikkat çekmek istiyorum. Hollywood genellikle bu türde kurgu ve senaryo ağırlıklı oynarken ispanyol sineması senaryo ve atmosfer üzerinde çok fazla durmuş. Düz gitmemesi çok büyük bir avantaj, bir yerden kopmaya kalksanız film tekrar simgeler yoluyla canlandırıyor izleyenleri. El orfanato bir korku filminden ziyade en ağırından ve muhteşeminden bir dram. O annenin kendi gibi öksüz ve aynı zamanda aids hastası dünyalar tatlısı oğlu Simon'la kurduğu bağ, oğlu kaybolduğunda yaşadıkları ve tabi ki sonu.. Yürek dağlayıcı bir film olmakla kalmamış aynı zamanda beni geç de olsa Guillermo del toro ve Belen Rueda ile tanıştırmıştır. Filmin içinde ki 'olağan' klişeleri göz ardı edersek izlememeniz için hiçbir sebep yok.
