179.
-
"Babam portmantodan çeketini alıp "çekil önümden," diye bağırdı. Annem babamın elinden ceketi alıp yere attı. Üstünde tepindi.
"Beni çiğnemeden gidemezsin!"
"Çekil kadın!"
"Çekilmem!"
"Çekil şuradan amına koyayım!"
"Çekilmiyorum amına koyayım!"
Babamla beraber büyülenmiş gibi durduk, anneme baktık, ilk defa küfrediyordu. Her şeyin ilki bir parça büyülüdür..." *
