acıLarın yazar'ı oLarak biLinir.. daha küçük yaşLarda katoLik öğretmenLik okuLundan dinden çıkarıLmıştır.. "asıL acıLarın, geLeceğindir" diyerek umudunun yok oLduğunu da göstermeye çekinmemiştir.. "kötüLük yapamamaktan utanıyorum" diyecek kadar da kendine kızgındı..
kız kardeşine aşık oLan avusturyaLı şair.. aşık oLduğu kız kardeşine en iyi acıLarı ve şiirLeri yazdı.. kız kardeşine duyduğu bu aşk'ı dindirmek için uyuşturucuya başLadı..
birinci dünya savaşı başLadığı sırada görevLi oLduğu hastaneyLe beraber gaLiçya cephesine gönderiLdi.. orada ruh sağLığı bozuLdu.. ruh sağLığı bozuLduğun da 27 yaşındaydı.. daha genç bir yaşta ruh sağLığını yitirmişti ama onun için bu bozukLuk geç kaLınmış bir şeydi.. krakau da bir hastaneye yatırıLdı.. ve kokain zehirLenmesi geLdi ardından.. ve...
yoLda bir yabancı - bakıyoruz birbirimize
ve soruyor yorgun gözLerimiz:
hani yaşamı'nın hesabı, nerede?..
sus! sus! bitmeLi ağLayıp inLemeLerimiz!
Etraf daha bir serinLiyor,
BuLutLar dağıLıp gidiyor enginLerde..
Bence bu soru sormaLar artık bitiyor..
kimse oLmayacak yanımızda,
geceye yürüdüğümüzde.. *
