zamanla bazı bünyelerde bağışıklık yapan antidepresan.
50 mg ile başladım içmeye. yan etkiler geçtikten sonra ilk zamanlar gayet iyi gidiyordu. lakin sonraları hiç etki etmemeye başladı. oysa düzenli de kullanıyordum hani. dozu arttırıp 100 mg içmeye başladım. bildiğin depresyona soktu beni. adına ters düştü. (ha zaten depresyona girmedim hiç de daha önce. o da ayrı bi konu. benim içiş amacım farklıydı.) o kadar boş bir hale büründüm ki. tutup beni 7. kattan aşağı atsalar, hiç çabalamaz, atmalarına mani olmazdım.
üzerime soda döküp, 2 saati aşkın bir süre rüzgarda bekleyip şifayı kapmak da umrum olmadı. önemli bir anda telefonumun şarjı bitti, kapandı. "nolacak?" bile demedim. sanki tepemde taşıdığım bir beyin değil de saman yığınıydı.
velhasıl. bıraktım. 5 gün oldu aşağı yukarı. bıraktığım ilk gün kendime gelmeye başladığımı hissettim. tabi hala kanımda dolaşıyor. bu yüzden dengesizlikler de devam ediyor. şu an ve ileriki günler de içmeyi düşünmüyorum. bence ihtiyacım yok. kafam daha rahat gibi. ve eskisi gibi yine kontrolu ele alıyorum gibi. ya da bana mı öyle geliyor muaha. neyse bakalım neler olacak.
o değil de bedenime eziyet ediyorum resmen. hem ruhi, hem fiziki. neyse bu mevzuya da sonra değinirim.
