yine söylediğimiz gibi devletler her zaman terör örgütleriyle, isyan çıkaran gruplarla görüşür. görüşmek kadar doğal bir durum yoktur. bu teörö örgütüne verilecek taviz değildir. öyle algılanmamalıdır da. bu sadece ve sadece var olan realiteyi görerek hareket etmektir.
osmanlıdaki isyanların nasıl bastırıldığından haberi olmayanların, romalıların ,terör ve yağmalamaları nasıl sonlandırdığından haberi olmayanların araştırması gerekir.
her devlet terör üretenlerle, isyan çıkaranlarla görüşür. olayı akp, şamil tayyar dar üçgeninde değerlendirmek çok mantıklı değildir. sorunu akp kucağına atmaktan başka bir işe yaramaz.
yapılması gereken silahın susturulması, tüm silahlı unsurların sınırdışına çıkarılması yada çıkması, kürtlere ve diğer etnik gruplara gerekli demokratik hakların verilmesidir. müzakere denilen süreç bundan sonra başlar. devlet affedicidir. devlet büyüktür ve kucaklayıcıdır. büyüklüğünü göstermeli ve herkese umut olmalıdır.
dediğimiz gibi müzakereler bir taviz verme toplantıları değildir. yukarıda söylenenler olmadan müzakerelere başlamak yanlış olandır ve akp nin yaptığı hata da budur.
