ben de küçük yaşta babasını kaybetmiş bir çocuktum. benim durumumdaki her çocuk için sormasınlar diye dua edilen, sorduklarında stres olunan soru. ilk günler bu soru için okula gidilmez bazen. okulun ilk gününe yaklaştığımızda gitmemek için kendimi hasta edecek her türlü şeyi yaptığımı bilirim. bencil öğretmen onlar, çocuk psikolojisinden anlamazlar. ve hep nefret ettim onlardan... aradan epey bir süre geçip kendilerini sevdirene kadar. sonradan sevsem bile içimde hep kızgınlık oldu, hiç unutmadım.
