kızlar da akıllandı artık, ondan. erkekler her çıktığı kızla evlenmeyi düşünmezlerdi eskiden. öyle bilinirdi. oysa her kız ilk günden, bir öpücükten sonra evlenme hayalleri kurmaya başlardı. zaten küçüklüğünden beri her genç kızın hayali bir gün beyaz gelinlik giyebilmekti. bağlanmayı sevmeyen, karşısına eğlenilecek değil evlenilecek bir kadın çıkana kadar bütün kadınlarla sadece öylesine takılan erkekler kızların bu en masum, en şirin, en doğal! hayalleriyle oynardı, umursamazdı.
e devir değişti. artık özellikle üniversite okuyan kadınlar belli bir yaşa kadar erkeklerle "öylesine" takılıyorlar. kafasında düşündüğü uygun bir evlilik yaşı ve bir eş profili vardır her zaman. tabi ki istediğin zamanda istediğin kişiyi bulamayabilirsin, bu profil bu yaş değişir elbet ama o zamana kadar kasmaya ne gerek var? 22 yaşında bir kız çıktığı kişinin ailesini, terbiyesini ne diye umursasın? bu ilişki sürse ne zaman evlenecekler? 30 yaşlarında. e zaten evlenmeden önce en az beş yılını sevgili olarak geçirdiğin birisiyle ne diye evleneceksin? her şeyini bilirsin onun, çoktan karı koca gibi olmuşsunuzdur, daha evlenemeden bıkarsınız birbirinizden. ondan sonra soruyorlar boşanmalar neden arttı?
