hayal kırıklığı yaşamanın temel nedeni 'hayal' sahibi olmaktır. hayal sahibi olan bünyeler çoğunlukla hayata toz pembe bakan, beklentilerini yüksek tutan kişilerdir. oysa ki çok sevgili pepsi bizlere en başından beri 'daha fazlasını iste' * şeklinde gaz vermekte; büyük düşünürler ise 'büyük hayalleri olmayanların büyük başarıları olmaz' demektedir. öyleyse yazar haklı olarak sormaktadır.. tüm bu hayal kırıklıklarımızın, tüm bu yaralarımızın nedeni aslında ' beklentileri yüksek tutmak' ' hayal kurmak' sonrasında da kelimenin tam anlamıyla ' umduğunu bulamamak' değil midir? insanoğlu bekleyerek mutlu olur evet, ancak bekledği gelmedğinde mutsuzluğu beklediği geldiğindeki mutluluğuna göre daha büyüktür. ancak karşısından birşey beklemeyen bünye gelince hiç beklemediği için çocuklar gibi sevinirken, gelmeyince beklemediği için gelmeyenin farkına bile varmaz..
öyleyse nedir?
hayal kırıklığı istemeyenler, bekletilerini fazla yüksek tutmasınlar.. sonra çok canları yanıyor..
