nefes alamamak gibidir hiç bir şey hissedememek. Ölüm gibidir ve soğuktur yüzü, teni. Donup kalır bakışların bir yere ve odaklanırsın; oysa kafandan milyonlarca şey geçer toparlayamazsın hiç birini. Darmadağınık olmuşsundur, susarsın konuşmazsın ve aslında bağırırsın içinden avazın çıktığı kadar. Belki de her şeyden çok o andır yaşamak anı bilemezsin. Çünkü hissizleşmiş ruhun seni terk etmiş gibidir. Bomboş bakışlar savurursun odanda. kimse yoktur yanında. ağlasan ağlayacaksın oda olmaz. tüm bu duyarsızlaşmalarının açık vereceği bir güne özlem duyarsın. Biter her şey biter yaşıyorsundur ama yoksundur da.
