kardeşim işe başlıyor.. sabah erkenden kalkıp kahvaltı hazırlamak gerek.. biliyoruz, onun yemekle-içmekle alakası pek yok ama yine de yanında olduğumuzu bilsin istiyorum. annem saatlerimizi kurmamız için uyarıyor. sen, diyorum. ben uyanmayacağım, diyor. ama kahvaltı ederdik hep beraber, diyorum. o saatte bi'şeyler yiyemem ben, diyor.
sevgi ölçülmez biliyorum da, ibrenin pek oynamadığını hissediyorum. o anlar, insanı sessizleştirir.
