"insan olan"a hüzün verici bir olaydır. Şimdi eğer "acı çekmek cezadır" safsatanızla düşünecek olursak, evet siz, siz daha oğullarını, kardeşlerini ya da herhangi bir çocuğu eceliyle ölmeyip, bu durumdan adalet çıkarmaya yaltaklanan insaniyet yoksunu akıl ve onur fukaraları! sizin ve çocuklarını kurban vermiş insanlar daha çok günahınız var demek ki ki neredeyse otuz yıldır askere gönderdiğiniz binlerce çocuğunuz ölüyor. Öyle ya, sizin mantığınız böyle denkleştirmeyi gerektiriyorsa, buyrun hodri meydan! Pardon ama ya onlar acı çekmeden ölüyor doğru ya! "Şehit" diyorsunuz, sanıyorsunuz ki koşar adım gidiyor kendi isteğiyle her mermiye. Birileri telkinlerde bulunmasa, coşkuyu vermese hiç bir kesimden ya da taraftan hiçbir insan hiçbir merminin önüne atlamaz, siz kimi kandırıyorsunuz? Olsa olsa ancak kendiniz gibileri kandırıyorsunuz.
Ha bir de eklemeliyim ki benim bir reyting hesabım yok sizin gibi burada, eksilemeniz ölecek olan, bununla sınanacağınız (!)* sevdiklerinizi geri getirmeyecek ve anca sizi kendi çapınızda tatmin edecektir. Ama yine de bir "insan" olduğumdan, olur da bir gün bir sevdiğinizi herhangi bir nedene kurban verirseniz, örneğin askerde hayatını kaybederse ya da bir saldırıda hayata veda ederse ya da intihar ederse, cumhurbaşkanı ya da başbakanın çağıracağı akşam yemeklerine gidip de kendinizi ölen sevdiğiniz üzerinden konumlandırıp "Bak ben şehit yakını oldum koskoca cumhurbaşkanı / başbakan ile aynı masada oturdum" ucuzluğuna girişmeyin. Yazık. Sonra sadece insanlığınız değil ahlakınızdan da utanırsınız ve hatta o hayatını kaybeden evladımıza da ihanetin babasını yaparsınız.
