hevesle alınmış desenli mektup kağıtlarını evin bir köşesinde bulunca hissedilen özlemdir. mektup yazarkenki samimiyeti artık yaşayamamanın birlikte getirdiği hüzündür bu özleme sürükleyen. mektuplaşmanın bir çok özlenen güzellikleri vardır. bunlardan biri de aylar öncesinden buluşma tarihlerinin belirlenmesi ve bu tarihi kaçırma ve ya iptal etme gibi bir lüksün olmamasıdır. o buluşmaya değer katan bir unsurdur, artık eksik olan. "umarım iyisindir...; beni sorarsan çok iyiyim...; son cümlelerime gelirken...; kestane kebap acele cevap" gibi kalıplaşmış cümlelerde bile karşıda ki insana verilen değer yansır. kesip atılmak istenmez genelde kısa mesajlarda olduğu gibi. özenle seçilir söylenmek istenen cümleler. özlenilenlerin arasında kesinlikle bir de mektup beklemek vardır. posta kutusunun her açılışında tatlı bir heyecan kaplar bünyeyi. günümüzde telefon, internet v.s. sayesinde iletişimin hızlanmış olması insanlar arasında ki gerekli bağın giderek kopmasını da hızlandırmışdır belkide.
