yıllar evvel bir yaz boyu çalıştığım pastane. dondurma tezgahında duruyor, bol keseden dağıtıyordum.
patronun kızına platoniktim. bazen gelip dondurma isterdi. kakaolu ve vişneli.
dondurması iyidir, iyiydi yani o zaman. bazen dondurmayı çikolata kabına bilerek düşürür, müşteriyi savdıktan sonra mutfağa geçip yerdik.
edit: üstte entry vardı, kaybolmuş. nasıl oluyor bu, bileydim yazmazdım. eskişehirde bu pastane.
