biz türklerin sürekli ezilmişlik psikolojisiyle de açıklanabilir aslında.
israil takımı maccabi'ye beşiktaş 5 atınca ertesi gün gazetelerin söz konusu psikolojiyi nasıl manşetlerle ortaya döktüğünü biliyoruz ki bunun gibi bir çok örnek vardır.
ben galatasaray taraftarıyım, fenerbahçe ya da beşiktaş'ı avrupa arenasında desteklemek benim için hem imkansız hem saçmalıktır. illa ki bu diğer iki kulüp ile düşman olmaya gerek yok, kaldı ki bir galatasaraylı olarak bu iki kulübü düşman olarak görürüm ancak belirttiğim üzere düşmanlığın olmasına bile gerek yoktur. söz konusu başlıktaki durum taraftarığın ruhunda ve eylemsel mekanizmasında vardır.
avrupa'da ezeli rakiplerini destekleyen taraftarlar aslında taraftar bile değillerdir, onlar sanayileşen futbol denen canavarın sömürdüğü kişiler ya da tam anlamıyla pasif taraftar rlündeki sempatizanlardır.ya da en fazla kendini iyi birer taraftar zannedenlerdir.
ülke puanı gibi zırva muhabbetlere hiç giresim yok ayrıca...
