aşık olunmaması gereken kişidir öyleki bir psikopata aşık olmak dahi daha az acınacak bir durumdur. en azından psikopatın size verdiği acıyla mutlu olduğunu görürsünüz ama sosyopat acınızı anlamaz dahi mutluluğu da anlamaz duygusu yoktur, empatisi hiç yoktur. siz saatlerce 'gururumu kırdın, kişiliğime zarar verdin, beni küçük düşürdün' diye ağlayarak anlatırsınız o size boş gözlerle bakar duruma uygun yalan söylemeye çalışır, sigara dumanını gözüne kaçırıp gözünü yaşartırki size karşı inandırıcı olsun yok eğer zaten siz yalanlarını ve sorunlu kişiliğini çözdüyseniz hiç bir zahmette bulunmaz sanki siz karşısında tırnaklarınızı törpüleyip şarkı söylüyormuşcasına tepkisizliğine devam eder.
sizin kişiliğinizi gözlemler değerlerinizi listeler kafasında ve sizi ordan vurmaya çalışır ancak empati kuramadığı için kötü bir oyuncu gibi başarısız olur, kötü oyuncular karakterin duygularını içselleştiremez sadece üstüne giyer karakter değil tip yaratırlar işte sosyopatlarda böyledir. eğer aşk perdesi gözlerinizden kalktı ve gerçekleri görebiliyorsanız bu durumda karşısında kendinizi çok zeki hissedebilirsiniz en azından dibe batmış egonuz buna sevinir 'bunca kötülüğü yapan vicdansız birinden daha zekiyim' diye düşünürsünüz ancak karşınızdaki zeki olmadığından değil duygusuz olduğundan detayları atlıyordur biliniz.
daha bir gün önce 'benim gururum yok ki' diye joker sırıtışı yaparken size gururdan gurursuz olduğunuzdan bahseder 'duygusuz' olmasını bir üstünlük gibi niteleyen biriyken 'aşıksan bana niye zarar veriyorsun'der size güven oyunu oynar 'ben en çok sana güvenmiştim beni satmaz demiştim' diye duygularınıza dokunmaya çalışır siz olur da kanar son bir güven beslerseniz onu da harcar.
bu kişilerde bir tek kıskançlık duygusu olabilir diye düşünüyorum bazen ama ona da emin değilim incelemelerim sürüyor yaşadığım acıyı atlatabilirsem geçmişe yönelik gözlem yapıp bir sonuç çıkaracağım.
aylardır psikolojik literatürler okudum oysa en bilindik hastalıklardan biriymiş teşhis ama bana körkütük aşık davranan, cinsellik düşünmeyen, karşımda defalarca gözleri yaşlı yaşlı bakan birine konduramamıştım.
evet sözlük ben bir sosyopata aşık oldum bedelini çok ağır ödüyorum tüm hayatım boyunca bu travmayı nasıl atlatırım bilmiyorum şu an işyerimde onunla aynı çatı altındayım onun yüzünden gururum kırıldı, ismim kirlendi o ise sabahın 6sında bana hakaretler ediyor bir gün öncesinde 'sen benim gibi kötü olma sana kötülük yakışmıyor sevilmeye layık birisin' yazdıktan sonra...
sözlük dayanamıyorum canım çok yanıyor hayatımdaki psikopatlara dahi şükrediyorum en azından duyguları vardı...
en büyük korkum onun gibi olmak sevgime ihanet ettim ona zarar vermeye çalıştım kötü biri olmaya kara melekliğe soyundum noldu sonunda onu sadece az biraz sinirlendirmeyi başardım bana döndü yaptıklarım o utanmadı yerine de ben utandım ne zaman bitecek bilmiyorum sevgi aşk vs. yok artık nefret yok tiksinti yok şaşkınlık içinde kendimi özlüyorum bu kim diyorum aynaya bakıp nasıl böyle bir oyuna geldim nasıl yenildim diyorum duygular kötü şeyler midir acaba diyorum sonra şükrediyorum gözyaşıma, acıma şükrediyorum ya onun gibi olsaydım diyorum ve kötülüğünü gördüğümde dahi onu sevebilen kocaman yüreğime sahip çıkmaya çalışıyorum...
