cemal süreya'nın kendisi hakkında şahane bir yazı yazdığı futbolcu.
"Ensesiyle bile top alır. Baldırıyla, oyluğuyla, hatta bademciğiyle.
Avcı Raif ve Arslan Başer Kafaoğlu ile de konuştuk. Raif Erteme göre ülkemizde gelmiş geçmiş en büyük futbolcu Ergun (talihsiz). Kafaoğlu ise Çengel Hüseyin (ekonomik) üzerinde duruyor? Elbet, bunlar marjinal değerlendirmeler. Ayrıca futboldan çok futbolseverlerin kaprislerini ortaya koymakta.
Yine de şöyle düşündüm: Metin Oktay marjinal planda nerede duruyor? Öyle bir uçta ona nasıl bakabiliriz? Hemen bir sözcük geliyor aklıma: Adsızlık! Metin Oktay adsızlığın büyük şiirini yaratarak en büyük ad oldu. Hiçbir büyük futbolcu bu kadar ekip adamı olamaz. Yaratıcı, büyük, kulübünün tarihinde çıkardığı çıkardığı bir beden zekâsını her an ayağının önünde bulan adam. Rehanın kopuşlarını. Bülentin uzak şut güvencesini. Gündüzün yönetsel serinkanlılığını da bulabilirsiniz onda. Ama, daha önemlisi, bir isfendiyarın, bir Coşkunun ikincil katkılarını da dışlamadı. Böylece Galatasaray futbolcusunun portresi ortaya çıkıyor: Ekip oyunu, ikincilin zaferi
Metin Oktay en büyük oyuncu olarak ikincildir de.
Sanırım başarısının anahtarı burda. Galatasaray gerçekliğinin başlaması onun dönemine rastlıyor."
