türkiye cumhuriyetinin utanç tarihlernden biridir. ne oldu 12 eylülde. ne geçti bu ülkenin gençlerinin aklından, neyi kimden kurtarmaya çalıştılar. ve yıllar sonra gidin o dönemin sıkı solcularına, ülkücülerine sorun. neydi davanız? size verecekleri tek cevap: kullanıldıkk olacaktır.
geldiler, birimize sağ dediler birimize sol dediler ve bölündük, anadolu'dan gelen temiz aile çocukları eğitimci olmak gariban ana babasına faydalı olmak için girdiği öğretmen enstitülerinin önlerinde can verdiler.
nasıl bir ortamdı ki toplumun herkesimi fazlası ile politize olmuştu. hatta kamu hizmeti sunarken tarafsız olmak zorunda olan polisler bile pol-bir pol-sen gibi gruplara ayrılmıştı. ülkücü milliyetçi gençliğe kamplarda eğitim veren ülkücü subaylar, halk orduları dalga dalga geliyor komprodarlara karşı savaşmak için devrim anını bekleyen solcu binbaşılar... velhasılı kelam olmaması gerektiğinden fazla politikanın dipsiz kuyularında bölünmüş bir halk... ve kaçınılmaz son, utanç tablosu..darbe!
babası eski bir ülkücü militan olan bir arkadaşınız olarak şu günümüzde devrim, halk kurtuluşu bilmem ne emperyalizmi savaşçılığına soyunmadan evvel, sağcı ve ya solcu kökenden gelen birine danışın, sorun anlatsınlar nasıl da kullanıldıklarını. nasılda yok yere lan döktüklerini, gençliklerini hapishane köşelerinde tüketmenin pişmanlığını gözlerinden okursunuz zaten.
sonra ila-yı kelimatullahı yayacağız deyip her türlü pisliğe bulaşmaktan geri durmayan kendini milliyetçi olarak tanımlayan kardeşlerim, sizlerde gidin sorun. anlatsınlar.
bir 12 eylül mağduru olan babamın bir sözü;
--spoiler--
görevliler görevini yapmazsa, görevsizler kendini görevli addeder... ve sonrası işkence, kan ve kaybolan yıllar. boş, hepsi boş...
--spoiler--
işte bu oldu 12 eylülde. görevinin bilincinde olmayan siyaset, pusuda bekleyen darbe meraklıları, yarını olmadığı halde politize olmuş gençlik, rus emperyalizmi ithalatçısı devrimci gençlik ve turan sevdalısı ülkücü gençlik... boşluklar yığını...
