"hayallerin gerçek oluşu, şu müzüğün güzelliği,
bütün her şey yalan olacak biliyor musunuz?
insanlar, bütün bu vallıklar bakın,
işte, işte her şey bu! bir hiç!
bu bedeni görüyor musunuz
diyor ki, ben bile yokum
ben kimim bilmiyorum
kendimi varlığı çok değişik şartla bakıyorum amma
nolacak bilmiyorum...
hayaller insan mı, yoksa bizler hayal miyiz
gene saçmaladım ya, neyse."
aşık arîfî (süleyman, 1456)
ilk önce, bu tarihi güzelleme ve nihilizm eleştirisi ile başlamak istedim. aslında her şeyi çok da güzel açıklıyor, yorumsuz!
