bugün burdaki üçüncü günüm. dönüş yolundayım ve adeta doğduğum yerden ayrılıyormuşçasına gözlerim doluyor. ama yanımda güzel kavunlarından bir adet götürüyorum.bu şehirde gözüme çarpan en hoş detay, küçücük veledinden 70'lik dedelerine kadar herkesin altında motor olması.bu gercekten çok sevimli,mutevazi.
ek:bu girinin aldığı eksileri görünce, manisa'ya olan nefreti birkez daha görüyorum. çok üzücü. halbuki manisa da siz olmadan hep yarım bir şehir zaten di mi. ibişler.
