Beni üzen hiçbir zaman kendi halim olmamıştır, kararları üstünde en büyük hakimiyete sahip olduğum için*. Lakin, ne zaman okul saatleri içerisinde bir çocuğun karton, plastik, metal, ortak paydada geri dönüşüm malzemesi topladığını görsem; içim tarifi mümkün olmayan geometrik parçalara bölünür. El uzatmak isterim, hakaret etmiş olmaktan korkarım, kendi haklarına sahip birisine müdahalede bulunarak. Evet okuyan insan, ben hiç bir zaman talep edilmedikçe yardım etmem. Bu yüzden kalpsiz olarak tanınırım çevremde.
