Ben küçükken annemin makyaj malzemelerini alır yüzümü palyaçoya çevirirdim,her sene yeni bi okul çantası için ağlardım,sabah akşam çizgi film izlerdim,sehpanın ters tarafıyla gemicilik oynar annemin saklama kaplarından kendime şapka yapardım. Poptip şekerle intihar edip beni sokağa oynamaya çağırdıklarında elimde tüm oyuncaklarımla giderdim. Şimdiki çocuklar çok şanssız,ellerinde sadece teknolojik ürünleri ve özenmeye programlanmış beyinleri var.
