sözlük yazarlarının otobüs yolculuklarında, ilkokulda serviste vs. istemeden sürekli dinledikleri veya dinlemek zorunda kaldıkları şarkılardır.
bunlardan daha çok ilk okul servislerinde yaşanırdı. her sabah aynı şarkı. 90'ların başında şimdiki gibi modern servisler yoktu. hep eski tip. sürekli ferdi, cengiz vs. her gün aynı şarkıyı dinleyince de insan haliyle ezberliyordu.
benim ilk şarkım recebim'in söylediği güvercinim şarkısıydı. memlekete gittiğim yıl. büyük şehirlerarası otobüsten indikten sonra ilçeye ve ordan köye gitmek için küçük minibüslere biniyorduk. ikisinde de sürekli bu şarkıyı başa çalıp duruyorlardı. hala da ezberimdedir şarkı.
ikinci şarkı da ergenlik zamanlarımda kral'da dinlediğim foolish casanova. petek dinçöz'ün klibi. o zamanlar şimdiki gibi internet yok. tek teknolojik olay diskete koyduğumuz 4 tane jpg idi. * bu yüzden kral tv burger king top 20 listesinde hiç kaçırmazdım bu klibi. haftanın birincisini de bir daha yayınlarlardı. bi daha sevinirdim.
