woody allen'dan guzel bir belgesel. siyah beyaz muhtesem bir film. ben bu adama hic gulemiyorum, ama gulebilsem kahkahalara bogulurdum herhalde..
buyuk bunalim donemini, medya-halk iliskisini, psikoterapiyi, freud'u, yahudileri, irkciligi, belgeselleri anlatmis arka planda. kesinlikle basarili..
filmin senaryosu kesinlikle en basarili yonlerinden biri.. surekli karakter degistiren bi adam bu.. yahudi bi cocuk.. kimlik arayisi gondermeleri cok hos olmus.. toplumun tepkisi de cok iyi dusunulmus.. woody allen'in en iyi islerinden biri bence.. ama peki zelig aslinda kim sorusunun cevabi pek dusunulmemis ve es gecilmis bi manada.. gerci bi ara kisa bi portre veriliyo ama.. sosyopolitik bi tavirdan ibaret.. gulduk eglendik, politikaya bulastik, toplumu elestirdik, bilim adamlarina da dokundurduk, medyayi da unutmadik.. eyvallah hepsi cok guzel.. ama isin ozune, felsefesine gelince sirf bos laftan ibaret woody abi.. tamam, dalgani gec espirini yap.. ama arada mesaj niye vermiyosun ben onu anlamadim.. neyse ama kitlelere hitap etmek icin kaliteden odun vermek lazim diye dusunmustur diyip geciyorum..
bi de, film yorumlarinda, cok kaliteli ve basarili efektlerle one ciktigindan bahsetmisler bunun. sanki matrix cekmis adam.. ama zamanina gore yuksek teknoloji tabi..*
