Eğer orta anadolu'da yaşıyosanız ya da ne biliyim o civardan dostlarınız falan varsa filmdeki diyalogların doğallığını anlarsınız. O yörenin ağzıyla konuşmaları o küfrü hiç göze batırmıyor.
En çok güldüğüm sahnesi ise ; teyzeoğlu'nun gürkan'ı uyandırmaya geldiği anda gürkan'ın aniden uyanıp ciddi bi şekilde ;
Böyle bi dayah şekli yoh ya . Adam elini ateşe sohup yüzüme bastı ya.
la bebe şimdi beni iyi dinle; bu gece saat üç sularında seni evinden aldım . Belgrad ormanı'nın önüne getirdik. Arabanın bagajından çıkan tohaçla gafanı ezmeye başladık. Sen bağırınca döşemeci numan abi'den aldığım zımba makınesiyle dudaklarını zımbaladım. Sonra boynundan gasıklarına gadar raptiyeledim. Sonra yedi atmış beş dabancamla göz bebeklerine sıhtım, ikisine birden. Ondan sora da babadan galma yadigar rambo bıçağıynan göğsünü deldim , yüreğini avucuma aldım , ganını emdim ondan sonra çimlerin altına gömdüm. Anladın mı beni ?
