şoförün yolculara adres sorması. evet efendim bizzat yaşanmış bir olaydır. olayın kahramanı da benim. adanada, üniversiteden kırmızı diye tabir edilen belediye otobüslerine bindim. tam kartımı okutacaktım ki şoför -dur okutma, gel şuraya şoförün yan tarafı otur dedi. ne olduğunu anlamadım ama işime de gelmedi değil, hatta bir ara acaba g*tü kaybettim mi acaba diye düşünmedim değil. neyse sürmeye başladı ve bana yolu bilmediğini çarşı tarafına nasıl gidileceğini sordu. o hatta arkadaşı varmış onun işi çıkmış, bu turu o atacakmış. abi herşey güzel de nasıl adanalısın sen yaa. insan çarşıya gitmeyi bilmez mi. hayır zaten iki yol var otobüsüm güzergahı da dümdüz yol. her neyse yola devam ediyoruz, sonradan aklıma geldi ben çarşıya kadar gitmiyordum ki. şoföre nasıl söylerim diye düşünürken, hani kafanın üstünde bir ışık yanar ya, aynen öyle oldu işte. ineceğim yere yakın şoföre inmem gerektiğini söyledim. adam kendi eviymiş gibi hayatta bırakmam ayakları çekmesin mii. durağa yanaştı yolcular binmeden otobüsten bir inişim var. binecek olanlar bomba ihbarı mı var gibisinden bakışlarla beni izlediler, o an otobüsten uzaklaşırken, otobüsün içindeki herkesin bana baktığını gördüm. bence otobüste yaşanabilecek en rezil sahnelerden biri de budur.
