kendimi güvende hissettiğim tek yerdi, onun yanı. ama o gitti...
çenesinin altında, süt beyaz sakallarının arasında uyumaktı en büyük zevkim, ama o gitti...
oğlum diyerek uyandırmasıydı kalın bir ses tonuyla, yeni bir güne başlarken duymak istediğim ilk ses. ama o gitti...
artık ne sığınacak bir limanım ne de yaşayan bir kahramanım kaldı ve ben seni çok özledim be dedecim...
