küçüklüğümden ufak ufak başlayan bu rahatsızlık ona yüz verdikçe arttı arttı arttı... belki de mutlu olunca azalıyor bilmiyorum ama bildiğim bişey var ki o da şu ; bu rahatsızlık mahalledeki seni kızdırmaya çalışan dövülesi çocuk gibi. yani demek istediğim en hassas olduğunuz konular üzere gelip sizin bu konudan soğumanızı ve artık hoşlandığınız şeyi yapmamanızı sağlıyor. bir insanın en hassas yanı dini konularsa eğer o insan ibadetlerini düzgün yapmaya çalışan ya da imanının yerinde olduğunu düşünen bir insansa o insanın imansız olduğunu, yaptığı ibadetlerin sağlam olmadığını, abdestlerini düzgün alamadığını doğal olarak da abdestsiz namaz kıldığı için dinden çıktığını düşündürüyor.
bu olayı şöyle açıklamayım ki, hani bazen çok hassas yanların olur da birisine söylersen bu senin o'na verdiğin bir koz olur. heh tam bu noktada ortaya çıkıyor işte senin bu hassas noktanı kurcalıyor ve eğer sen onun attığı oltaya takılıp bu düşünceleri kafaya takarsan vay haline...
bi de bu işin ilgiç bir yanı var. eğer sen başka takıntılı insanın takıntılarını görürsen genelde saçma geliyor sana o'nun yaptıkları. ama sen bunu yapınca öyle düşünmüyorsun işte bu yüzden bu tür rahatsızlıkları olan insanlar konuşmalı birşeyler paylaşmalı sorunlarını konuşmalı diye düşünüyorum. eğer konuşmak isteyen arkadaşlar olursa birikimlerimizi paylaşabiliriz.
