"ben sakinim, heyecanlı değilim, sıkıntı yok, gayet iyiyim" gibi iç düşüncelerin geçtiği durma davranışlarıdır. öyle ki bunlar; otobüste durak beklerken dümdüz durmazlar, tek ayağın değişik bir faaliyet içerisinde olması gerekmektedir; ayakkabının burnunu dik konumda tutmak gibi.
sınıfta otururken gerile gerile oturamazlar, biraz boyun büküklüğü mevcuttur bazılarında. her erkeğin kendine has yakışıklı olduğunu hissettiği bir duruşu vardır, bunu sergilerler; gözleri kısmak, el cepte olmak, parmak kütletmek, kalemle oynamak, kafayı dik tutmak gibi.
özelikle üniversitenin ilk günlerinde atlangoçlar sınıfa hakim olmaya çalışırlar, ilk günden ateist olanlar da mevcuttur efendim. çünkü o artık üniversitelidir, beş vakit namaz kılacak değil ya, tabii ki ateist olacak!
hemen çeşitli topluluklara katılır bunlar, yok felsefe topluluğuydu, yok çevre topluluğuydu, yok dağ daş torpah topluluğuydu. bunlara hiç gerek yok. hepsi göstermelik -sevgili bulma- topluluklarıdır. sizi üç gram bile faal ve sosyal bir insan yapmayacaktır.
