gittik ve geldik. 1. kategori denen yerden başlayalım önce. arkadaş, bir organizasyon düşünün ve farklı fiyatlama politikalarının olduğunu düşünün. Şimdi bu fiyatlama yapılırken belirlediğiniz kriterler ne? mesela sahneye yakınlık, konfor, giriş - çıkışlara olan mesafe, otopark, yeme - içme standlarının konumu falan fişman. Golden ring biletlerini ayrı bir yere koyuyorum çünkü genelde ünlülerin ve onun dışında pozitif'in taşeron çalışanlarının eş dost ve arkadaşlarından oluşuyordu orası büyük oranda. bunun dışında en pahalı bilet 150 tl ile 1. kategoriydi. 1.90 boyunda hayvan gibi bir adam olduğumu düşünün ayaklar falan 48 numara hey maşallah. ve bu adam konserin büyük bir bölümünü ezilme tehlikesi yaşayarak geçiriyor. 1. kategori bizlere bunu vaad ediyormuş bu konser için. sahne ve çekimler fena değildi zaten çekimlerin iyi olmak dışında başka bir şansı yoktu. aynı şekilde 1.90 lık boya rağmen sahneyi ve grup üyelerini görmek mucize ile eş değer olduğundan ekranlar bize bir tutam da olsa yardım etti. 3. kategoriye falan hiç girmek istemiyorum çünkü ben o arkadaşların sahneyi görebildiğinden ya da gerçekten bugün bir konser gerçekleştiğine emin olduklarını zannetmiyorum. şimdi gelelim en büyük eziyete; çıkışlara. Bre bit yavrular, hiç mi kafanız çalışmıyor tek tek biletleri kontrol ettiğiniz girişlerden bir anda binlerce insanın tahliye edilemeyeceğini. en basiti ilim irfan yuvasında oluyor konser hazır içki de yasak büyüklerimizin eğitim öğretim için tüm kriterleri sağlanmış, gidip bir mühendise falan sorsaydınız bu kadar insan bu sıçan deliklerinden nasıl çıkacak diye. sıçtıktan ay pardon çıktıktan sonraki trafiğe hiç girmek istemiyorum bile taksi bile bulamadık.
ama neticede belki de hayatta bir daha izleyemeyeceğim ve lise yıllarımın harmanlandığı grubu dünya gözüye izleyip insan kulağıyla dinledik, pişman mıyız? hayır.
