~~nedir uzaklik, dokunamamak mi sevdiklerine. sarilip hissedememek mi kokularini icinde. karanlik gecelerde yatagin icinde hungur hungur aglayip, soyleyememek mi sevdiklerine ozledigini. hayatta bir suru engel yok mu? bu da onlardan biri iste. bazi seylerden feragat etmemiz gerekiyor bazen. Evet yakininda olup sevdiklerinle vakit gecirmek kadar guzeli yok belki de. ama hayata karsi kazanmamiz gereken nice cetin savaslarimiz yok mu, icimizdeki benlik mucadelesinden saglam cikabilmek icin. belki olmayacaksin her istediginde yakininda. hastaliklarda icin icini yiyecek, binlerce dusuncenin icinde bulacaksin ruhunu. amansizca bir bekleyis olacak. 'ah su uzaklik' deyip isyan ettigin gunler yasayacaksin. ama her seye ragmen hayat yasanmaya deger sevdiklerinin varligiyla. olmak istedigim yer burasi mi? bedenim burada ama ruhum nerelerde dolasiyor; issiz sokaklarda tek basina oturuyor mu, yoksa gitmek istedigi yere mi gidiyor ayaklarim... dusuncelerini kaplayan kara bulutlarla yasar durursun artik. uzakliklarin engel oldugu dogru mu sizce? gozden irak olan gonulden de mi irak olur? peki bizler yaradani gormeden sevmedik mi? bu kadar umutsuz mu yasadigim gunler? hayir yasanmaya deger o kadar guzellikler bunuyor ki hayatta. bir fanus bu dunya icinde binlerce kelimenin karistirip atildigi. evet bana uzaklik cikti, yasamam gereken koca bir uzaklik... özdemir asaf'in dedigi gibi 've bazen hayattir sevmek birini cok uzaktayken bile yureginde tasiyabilmek'.
