eğer sevgili ile yoğun bir tartışmadan dolayı küsmüşseniz ve seni asla affetmeyeceğim gibi bir mesaj gelmişse telefonunuza işiniz daha da zordur. hüzünlü şarkıların nağmelerine gömersiniz hislerinizi, düşündükçe ömrünüzden ömür gider. sevgili bir telefon kadar yakınsa veya 2 mahalle ötede olsa bile o el telefona gitmez, o ayak adım atmaz öylece kalırsın bulunduğun noktada. saatler, dakikalar hatta saniyeler geçmez ölüm gibi gelir size.
bir cesaretle beyniniz komut verir ayaklara hadi yürü sevdiceğin gönlünü almaya gitmeliyiz dese bile kalp devreye girer bu sefer. ''seni asla affetmeyeceğim'' demişti der sevdicek nasıl unuttun bunu.. ya gerçekten affetmezse der içindeki başka bir ses. ya gerçekten her şey bitecek mi diye devam eder bu korku psikolojisi. ağlamak zırlamak hiç fayda etmez. sarmıştır kaybetme korkusu bütün yanını yüreğin kilitlenmiştir.
ya o dersin ya hiç. intiharın eşiğine gelirsin. sonra sevdiceğin sesini duyarsın irkilirsin birden sonra gün boyu uykusuzluktan sızdığını rüyanda sevdiceğin sesini ve yüzünü gördüğünü hayal meyal hatırlarsın. sonra onunla kurduğun hayallere dalmak istesen de bir damla uyku girmez gözüne.
bu bekleyişin ölümle yer değişmesini istesen de belki bir ümit sevgili gelir diye beklersin.
