içinde bir sızıyla soluk almaya çalışıp, her defasında soluksuz kalmaktır. Bir şeyler hep eksik, bir şeyler hep beklemede ve bir şeyler hep ya zamana bırakılmış ya zamanda takılı kalmıştır. Hayat akmaya devam eder. Birileri yaşar bir yerlerde. Seninse için yaşamdan uzak gezer sahillerde. Oturursun kumsala ve bedeninle ruhunun nasıl olupta bu kadar birbirinden uzak düştüğüne şaşarsın. için acır ama beklemekten başka bir şey gelmez çoğu zaman elinden. Çünkü gelseydi bu kadar çok özlemek olmazdı.Şimdi bir özlem daha koklayacak belki ruhum ve özlemek acıdır bana, özlemek mutluluk ve heyecandır vuslat uğruna çekilen. Mavi suları izleyecek bedenim ve ruhum yine mavi sularda gezecek. Ama biri bir yerde diğeri ise ondan çok uzaklarda.
