Bir sevgililer gününde, yine biz sevgilisiz mallar olarak, kızlarla toplandık. ( Bunu her sene yapardık nerdeyse, gruptan en fazla bir kişi ayrıldı. Kısmetsiz mi dersiniz? Evde kalmışlar mı? orası sizin bileceğiniz şey.)
Neyse efendim içkiler alındı, mezeler hazırlandı. Mumları yaktık. Kız kıza sevgililer günü kutluyoruz. Tabi ki konuştukça içiliyor, içildikçe konuşuluyor. Derken derken iyice gevşeyen ağızlar, eller, kollar iyice sarhoş olduk. Hem de topluca sarhoşuz ve kimse kimseyi toplayamıyor. Bir tanemiz de bunlar sarhoş olur, ben içmeyeyim demedi yani.
Herkesin ağzında aynı replik;
-Ulan bir sevgilim yok, onu bırak konuştuğum bir adam yok.
O zaman turkcel kullanıyorum tabi. Durun dedim benim konuşacağım biri var. Kızlar şok halde bekliyor. Aradım müşteri hizmetlerini. Şansıma bir erkek;
-Buyrun efendim turkcell çağrı hizmeti ben Mustafa.
*Mustafa biliyorsun ki bugün sevgililer günü. Sevgilimizle konuşmak için 60 dk hediye sürem var.
-Evet efendim. Sorun nedir?
*Şimdi sen müşteri hizmetisin değil mi?
-Evet.
*O halde bu 60 dakikayı seninle konuşarak harcayacağım. Sevgilin yok dimi? varsa sevgililer gününde ayıp yaptıkları he. Çalıştırıyorlar mı seni? Yuh onlara.
-Eee şey, kem, küm.
Böyle muhabbete girip adamla en az 15 dakika konuştum ben. Aklıma ne geldiyse söyledim. Bir de üstüne, sevgilimiz yok. Seni aradım yokluktan şeklinde bir sürü cümle sarfettikten sonra;
*Neyse ben kapatıyorum. Sen de sıkıldın. numaram orada görünüyor mu?
-Evet eksi hanım.
*Hah! işte bu benim numaram. Ara beni mutlaka öpüyorum canım.
deyip kapattım telefonu.
Sabah oldu, ayıldım. Başıma kazan düşmüş gibi ağrıyor başım. Telefonum çaldı.
-Merhaba ben Mustafa.
*O kim?
-Dün gece bayağı bi konuşmuştuk ya?
*Oha be kardeşim. Ne fırsatçıymışsın? Bunu mu bekliyordun? Sarhoştuk aradık ne uzatıyorsun!
diyerek suç bastırmaya çalıştım.
Alkollü iken yaptığım en dangalak olaydır bu. Elin müşteri hizmetinden 60 dk benimle konuşma hizmeti istedim resmen. *
