1) sırf birinci dereceden şehzade diye, çocuk yaştaki kişileri tahta geçirme durumu, beraberinde devlet yönetimini valide sultanların elinde bulundurması.
2) duraklama dönemi itibariyle padişahların seferlere bizzat gitmemesi, sadrazamları göndermesi. padişahın aktivite, hobi peşinde koşması.
yine örnek; dördüncü mehmet, üstelik kanuni'den sonra en çok tahtta kalan şahsiyet. lakabıda zaten avcı mehmet'tir.
bunlar özeleştiri mahiyetindedir. atadır, cettir. içlerinde muhteşem sultanlar barındıran devletin az da olsa beceriksizlere de tahtı sunması sonucunda ortaya çıkan hatalardır.
