ısparta'ya afyon üzerinden giderken kullanırdım zamanında. ulaşımda da sürekli treni tercih ettiğimden her defasında uğrardım. bambaşka bir yeri vardır bende, çoğu kez yalnız başıma yolculuk ettiğimden bu istasyonu çok severdim. enveriye istasyonuna geldiğinizi anlarsınız. elektrikli tren kafası değiştirilir, yerine dizel kafa gelir bu durakta. önce bir sessizlik olur, o anda anlarsınız orada olduğunuzu. sonra tüm vagonlar boşalır. orada bulunanlar bilir "güüöööeftee, kiieebap" diye bağıran bir büfeci vardır. ordan aldığınız köfte ve ayranın lezzetini başka bir yerde bulamazsınız. çok otantik bir istasyonu vardır, sovyet tren istasyonlarına benzer. eskişehirin dışında olduğu için gökyüzündeki tüm yıldızları rahatça görebilirsiniz. demiryolu emekçilerinin lokomotifleri nasıl değiştirdiğini elinizdeki sıcak çayı yudumlarken izlemenin tadı paha biçilmez. konya meram üniversitesi'nden tanıştığınız kızlarla yapılan muhabbetin nasıl içinizi ısıttığını farketmezsiniz. hele bir de mevsimlerden kışa denk geldiyseniz, kendinizi bir roman betimlemesinde hissedebilirsiniz. enveriye istasyonu'nda hayat gece yarısından sonra başlar, sabahın ilk ışıkları ile biter..
