bilinmeyenin içinde var olduğu düşünülen kutsiyettir bizim insanlarımızı etkileyen. din bezirganlarının eline de hep bu bilinmeyenlerden ötürü düşmüş-kandırılmıştır ama olsun, asla vaz geçmez! "belki de kimselerin bilemediği ve yaratıcıya ulaşması gereken bir mesaj gizlidir de benim cennetlik olmamı sağlar" diye düşünür.
bir de şu var elbet;
'allah-u ekber!' yerine 'tanrı uludur!' demek, aynı anlamı veriyor olmakla birlikte günlük konuşma dilindeki sözcüklerin kullanımıyla oluşturulduğundan yaratıcıya hitabet için yeterli görülememekte, sıradan gelmektedir her nedense! ya da halk nazarında, bu düşüncenin oluşturulmasına özellikle gayret sarfedilmiştir, ne bileyim!
yoksa, bir arap için de aynı şey söz konusu değil midir? o da kendi diliyle yakarmaktadır, yaratıcısı olarak düşündüğü tanrısına!
