çevresinde değilde, bulunduğu sözlük ortamında akıldan dul kalmış yazarlara rastgelen yazar.
bak güzelim, sana iki çift lafım var ! koskoca kadınsın, aklın, beynin var. herşeyin var. binlerce hücre çalışıyor beyninde. yakışır mı sana sünnetle oynamak, yakışır mı bunca peygamberi, sahabeyi, orda burda fütursuzca yargılamak, yanlış anlatmak.
ama nasıl yakışmaz. sen değil misin allah'a isyan eden, vefatına üzüldüğümüz şehitler adına allaha isyan eden, anlamıyor musun güzelim bunca yazar aynı şeyi söylüyor. ama ben boşuna konuşuyorum. allahı, peygamberi tanımayan kadına islamı anlatmaya çalışıyorum.
hıh. sen 9. nesil yazar, olmayan beynin sahibi, adinizi yazmayi unutmayin. sen mi büyüksün ? hayır ben büyüğüm. ben, firstman ! sen benim yanımda bir hiçsin anlıyor musun ? bir hiç. gözümde bir pul kadar değerin yok.
ama şunu iyi bil. ne allaha, ne peygamberime hiç bir şey yapamayacaksın. yıkamayacaksın. dağıtamayacaksın. mağlup edemeyeceksin bizi. çünkü biz birbirimize düşüncesizce, sorgulamadan, araştırmadan bağlı değil, sevgi ile bağlıyız. bizler birbirimizi seviyoruz. biz bir aileyiz. biz güzel bir aileyiz. bunu yıkmaya senin gücün yeter mi sanıyorsun.
dokunma bana, dokunma allaha, dokunma peygamberime, dokunma eşlerine. eğer onlar hakkında tek bir kelime daha edersen, ben, ömründe bir karıncayı bile incitmeyen ben, firstman. hiç düşünmeden çeker vururum seni. anlıyor musun, vururum. ve dönüm arkama bakmam bile !
