insanı nedensiz yere hüzünlendiren. bir kumsaldasınız ve tek ışığınız yıldızlar. evet, karanlık. hayır, o kadar da değil. yıldızlar yetiyor. yetmez mi? etkileyicilikleri bir yana, sizi asıl hüzünlendiren o akşam ayın olmaması. taburenizle erkenden gelmişsiniz, arkadaşlarınızın gelmesine henüz varken. elinizde telefon, çağrı atmalarını bekliyor olmalısınız masayı ve malzemeleri getirmelerine yardım etmek için. ama beklemiyorsunuz, telefon elinizde; gözünüz yakamozsuz deniz ile parlak benekli gökyüzü arasındaki bitimsiz ufukta. yavaş bir meltem sizi alıp götürmeli o zifire. kalmadı katlanacak gücünüz, yalnızlığa. 5 dakika sonra sona ermeyecek. bir teselli değil, yalnızlığı bitiren. ama o teselli örtbas edendir sadece. ay gidip gelirken, deniz gelgitlerle; ve her şey bu döngüde, ama ufuk değil. gece gündüz demeden hep bitimsiz, hep gözükmeyen ve hep bilinmeyen ufuk. gitmek istiyorsunuz, gelmemek üzere.
