kim isterdi hayatlarının en güzel zamanında hiç bir karşılık beklemeden bütün herşeyini bırakıp gitmeyi.
onların yok muydu ailesi, eşi, dostu, çocuğu, sevdiği bir kız yok muydu? onun da senin canın gibi değerli değil miydi canı nefesi ve sevdikleri?
ne acı böyle düşünen insanların olmasını bilmek hiç umursamadan karşıdan izlemek ne büyük bir vicdansızlık.
belki de o askere gitmeden önce hayatınca hiç silah nedir görmedi. ilk orada aldı eline acemiyce silahını.
doğru düzdün belki de hayatında hiç kavga etmedi. küfür ederken bile tedirgin olan bu çocuk bir anda kendini o çatışma yerinde buldu. peki neydi sizden farkı? onun hayalleri, sizin gibi bir bekleyeni ve kendi için çok değerli bir canı yok muydu? kendinizi koyun onların yerine lütfen birazcık vicdanınız varsa.
onlar bizim için, vatanları için hayatlarını, sevdiklerini, hayallerini feda ettiler. lütfen bu kadar hissiyatsız olmayalım bizim canımız için kendi canlarını feda eden bu askerlermize böyle hissiyatsız durmayalım o vatan haini teröristlerden bir farkımız olsun.
